Centralny system informacji rynku energii („CSIRE”), to rewolucyjne rozwiązanie, stanowiące kolejny etap digitalizacji sektora energetycznego, który jest niezbędny do przeprowadzenia procesu transformacji energetycznej w Polsce. CSIRE jest obecnie budowanym system informacyjnym, który ma służyć przetwarzaniu informacji rynku energii na potrzeby realizacji procesów rynku energii oraz wymiany informacji pomiędzy użytkownikami systemu elektroenergetycznego. Będzie to systemem, w którym gromadzone będą wszystkie techniczne i handlowe informacje niezbędne do obsługi detalicznego rynku energii elektrycznej, które będą na bieżąco aktualizowane. Przyczyni się do zmiany funkcjonowania detalicznego rynku energii, z korzyścią dla wszystkich jego uczestników, w tym odbiorców końcowych, sprzedawców, czy też operatorów systemu dystrybucyjnego. Korzyści jakie odniosą uczestnicy rynku energii elektrycznej to m.in.: bezpieczny i łatwy dostęp do własnych danych pomiarowych;uproszczenie i przyspieszenie procesu zmiany sprzedawcy;łatwiejsze wejście na rynek dzięki ograniczeniu liczby interfejsów i utworzeniu jednego punktu dostępu do informacji rynku energii;ujednolicenie zasad realizacji procesów detalicznego rynku energii elektrycznej;tworzenie profili pomiarowych zużycia i produkcji energii elektrycznej oraz możliwość przygotowywania spersonalizowanych ofert;lepsze dopasowanie zużycia energii do jej produkcji;poprawa jakości danych pomiarowych dzięki zastosowaniu jednolitych standardów i parametrów jakościowych. Dodatkowo, przewiduje się, że utworzenie i udostępnienie tak wartościowej bazy danych odblokuje dodatkowe korzyści biznesowe, przyczyni się do rozwoju nowych usług oraz ułatwi prowadzenie różnego rodzaju prac analityczno-badawczych. Operatorem odpowiedzialnym za budowę, uruchomienie i zarządzanie CSIRE została spółka Polskie Sieci Elektroenergetyczne S.A. (OIRE), czyli przedsiębiorstwo, które odpowiada za cały Krajowy System Elektroenergetyczny (KSE). W przedsięwzięcie to są ponadto zaangażowani operatorzy systemów elektroenergetycznych, sprzedawcy, podmioty odpowiedzialne za bilansowanie handlowe oraz dostawcy rozwiązań IT dla rynku. Uruchomienie CSIRE wymaga bowiem pełnego zsynchronizowania systemów informatycznych przedsiębiorstw energetycznych z CSIRE, opracowania wymaganej dokumentacji dotyczącej nowego modelu obsługi procesów rynku energii, dokonania migracji danych do OIRE, a także wdrożenia zmian w prowadzeniu działalności operacyjnej uczestników rynku. Termin uruchomienia centralnego systemu informacji o rynku energii (CSIRE) wyznaczono na dzień 1 lipca 2025 r. Jednakże z uwagi na napływające...Read More

W połowie grudnia, praktycznie wszyscy obywatele pochłonięci są przygotowaniami do świąt. Zakupy świąteczne, gotowanie, sprzątanie pochłaniają nawet najbardziej zapracowanych przedsiębiorców z branży budowlanej. W okresie tym, szczególnie łatwo więc przeoczyć lub wyłapać nowe regulacje prawne, które mogą mieć znaczenie w codziennej działalności gospodarczej branży budowlanej. W tym kontekście warto więc zwrócić uwagę na podpisaną przez prezydenta w dniu 17 grudnia 2024 r. ustawę z dnia 5 grudnia 2024 r. o ochronie ludności i obronie cywilnej (Dz. U. z 2024 r., poz. 1907) – dalej jako „UOC”. Ustawa UOC weszła w życie w dniu 1 stycznia 2025 r. (za wyjątkiem niektórych regulacji, które jednak nie dotyczą bezpośrednio branży budowlanej) i warto o niej pamiętać, albowiem niektóre regulacje zawarte w ustawie mają istotny wpływ na sektor budowlany w Polsce.  Należy zauważyć bowiem, że właściciele lub zarządcy budynków mieszkalnych wielorodzinnych i garaży podziemnych są adresatami szczególnych obowiązków UOC związanych z zapewnieniem ochrony ludności przed zagrożeniami mogącymi powstać w wyniku klęsk żywiołowych, aktów terrorystycznych lub działań wojennych.  I tak oto przepisy rozdziału 9 UOC dotyczą obiektów zbiorowej ochrony. W celu ochrony ludności przed skutkami zagrożeń, w szczególności klęsk żywiołowych, działań terrorystycznych lub działań wojennych przewiduje się obiekty zbiorowej ochrony w postaci schronu, ukrycia lub miejsca doraźnego schronienia. Zgodnie z art. 83 UOC obiekt budowlany albo jego część uznaje się za budowlę ochronną na podstawie wyznaczenia przez właściwy organ ochrony ludności, na podstawie porozumienia właściwego organu ochrony ludności z właścicielem lub zarządcą budynku albo na podstawie decyzji właściwego organu ochrony ludności. Zgodnie z art. 87 ustawy w celu zapewnienia realizacji zadań ochrony ludności i obrony cywilnej, wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub wojewoda mogą zawrzeć z właścicielem lub zarządcą nieruchomości porozumienie o uznaniu obiektu budowlanego za budowlę ochronną. W porozumieniu określa się szczegółowe obowiązki właściciela lub zarządcy oraz warunki użytkowania budowli ochronnej, w zakresie przewidzianym...Read More

W jaki sposób funkcjonuje rynek mocy? W dniach od 02 do 16 stycznia 2025 roku odbył się nabór wniosków do certyfikacji ogólnej. Wnioski mogły zgłosić podmioty zainteresowane w przyszłości uczestnictwem w aukcji głównej lub aukcji dodatkowej w ramach rynku mocy. Czym jest rynek mocy i w jakim celu ustanowiono ten mechanizm? Na czym polega jego działanie i jakie korzyści może przynieść społeczeństwu? Rynek mocy w Polsce reguluje ustawa z dnia 8 grudnia 2017 r. o rynku mocy, która weszła w życie w dniu 18 stycznia 2018 r. Rynek mocy został ustanowiony w celu zapewnienia średnioterminowego i długoterminowego bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej do odbiorców końcowych, w sposób efektywny kosztowo, niedyskryminacyjny i zgodny z zasadami zrównoważonego rozwoju. Z powodu dynamicznego rozwoju gospodarczego Polski w ostatnich kilkudziesięciu latach wzrosło zapotrzebowanie na energię elektryczną tak gospodarstw domowych jak i przedsiębiorców. Jednocześnie Polska w ramach zmiany miksu energetycznego na mniej emisyjny jest zobowiązana do stawiania na bardziej ekologiczne źródła energii takie jak promienie słoneczne czy wiatr. Jednakże jak wiemy w Polsce nie zawsze wieje wiatr czy też świeci słońce, a więc energia z tych źródeł nie zawsze jest wytwarzana przez całą dobę. W takich sytuacjach konieczne jest zapewnienie stabilności systemu elektroenergetycznego poprzez wspomaganie czy też zastępowanie energii z odnawialnych źródeł przez źródła konwencjonalne takie węgiel, ropa, gaz czy energia atomowa. Co więcej zapotrzebowanie na energię elektryczną rozkłada się nierównomiernie nie tylko w ciągu dnia, ale nawet roku. Gdy dodamy do tego nieprzewidziane zdarzenia takie jak awarie w systemie, prace remontowe lub trudne warunki pogodowe zauważymy, że zarządzanie systemem elektroenergetycznym nie jest proste i musi być on bardziej elastyczny tak by zapewnić stabilność dostaw energii odbiorcy końcowemu oraz zminimalizować ryzyko przerwy w dostawach. To jest właśnie zadanie mechanizmu nazwanego rynkiem mocy. By to zadanie mogło zostać spełnione ustawodawca wprowadził mechanizm tzw. obowiązku mocowego. Obowiązek mocowy to...Read More

The new regulations of the developer act will enter into force on July 1, 2022. The act will cause about far-reaching changes aimed at securing the position of the buyer of an apartment or a single-family house. First of all, a Development Guarantee Fund will be established as a form of consumer protection in case of bankruptcy of a developer or a bank keeping an escrow account for a development investment, as well as in the event of the buyer withdrawing from the contract in the cases specified in the Act. In principle, the Fund is to be financed from developers’ contributions. In the event of open accounts, the premium cannot exceed 1% of the price of the premises, and in the case of closed accounts – only 0.1%. Another important change will be the significant expansion of the prospectus. The document will have to be handed over to the buyer each time before concluding a developer or reservation agreement (and not at his request as heretofore). There must be specific information on planned investments within a radius of 1 km from the area involved by the development project. The consequence of these changes for the developer will be the necessity to significantly increase the expenditure on obtaining and updating information about planned investments. New regulations regarding the procedure of acceptance of premises and reporting of defects in the premises will also come into force. There will be introduced, among others new rights for buyers, such as the possibility of removing a defect at the developer’s expense (if the developer does not remove it on time), as well as a fairly severe sanction for failure to respond to the reported defects within 14 days. In such a case, the delay means the full recognition of the validity of the buyer’s...Read More

1 lipca 2022 r. wejdą w życie zmiany do ustawy deweloperskiej, co spowoduje daleko idące zmiany mające na celu zabezpieczenie pozycji nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego.  Po pierwsze, powstanie Deweloperski Fundusz Gwarancyjny będący formą zabezpieczenia konsumenta w przypadku ogłoszenia upadłości dewelopera lub banku prowadzącego rachunek powierniczy dla inwestycji deweloperskiej, a także w przypadku odstąpienia przez nabywcę od umowy, w przypadkach określonych w ustawie. Fundusz ma być finansowany ze składek deweloperów. W przypadku rachunków otwartych składka nie będzie mogła przekroczyć 1% ceny lokalu, zaś w przypadku rachunków zamkniętych – jedynie 0,1%. Kolejną istotną zmianą będzie znaczne rozszerzenie prospektu informacyjnego. Dokument będzie trzeba przekazać nabywcy każdorazowo przed zawarciem umowy deweloperskiej lub rezerwacyjnej (a nie, jak dotychczas, na jego żądanie). Muszą się tam znaleźć szczegółowe informacje o planowanych inwestycjach w promieniu aż 1 km od terenu objętego przedsięwzięciem deweloperskim. Konsekwencją tych zmian dla dewelopera będzie konieczność znacznego zwiększenia nakładów na uzyskiwanie i aktualizację informacji o planowanych inwestycjach. Wejdą w życie także nowe zasady odbioru oraz zgłaszania wad lokalu. Wprowadzone zostaną m.in. nowe uprawnienia dla nabywców, jak np. możliwość usunięcia wady na koszt dewelopera, gdy deweloper nie usuwa jej w terminie, a także dość surowa sankcja za brak ustosunkowania się do zgłoszonych wad w terminie 14 dni. W takim przypadku opóźnienie oznacza całkowite uznanie zasadności twierdzeń nabywcy, a co za tym idzie konieczność usunięcia wszystkich wskazanych przez niego wad. Nowością jest wprowadzenie pojęcia wady istotnej i powiązanie go z uprawnieniem nabywcy do odmowy odbioru lokalu w sytuacji, gdy deweloper odmawia uznania istnienia takiej wady. Nowa ustawa deweloperska przewiduje także szereg dodatkowych sytuacji (poza obecnie obowiązującymi), w których nabywca będzie mógł zerwać umowę. Nowością jest to, że przepisy wyraźnie umożliwiają odstąpienie nie tylko od umowy deweloperskiej, ale także od innych umów wskazanych w ustawie. Do nowej ustawy deweloperskiej wprowadzono także regulacje dotyczące umowy rezerwacyjnej. Przepisy...Read More

Praktyka działalności naszych Klientów coraz częściej skłania nas do analizy możliwości i celowości zastosowania nowych rozwiązań technicznych zmierzających do usprawnienia ich pracy także na etapie zawierania umów. W dobie obostrzeń wymuszonych sytuacją na świecie konieczne jest ograniczenie kontaktów bezpośrednich pomiędzy uczestnikami obrotu. Tym samym, szczególnie zasadne jest ponowne ustalenie kiedy ich obecność bezpośrednia jest konieczna, a kiedy mogą skorzystać z pomocy środków elektronicznych. Okazuje się, że w wielu sprawach z zakresu bieżącej działalności przedsiębiorców z różnych branż wystarczający będzie wybór nowych rozwiązań technicznych. Konieczność obecności bezpośredniej i osobistego składania podpisów będą mogli natomiast ograniczyć do spraw najwyższej wagi. Wraz z rozwojem techniki, a w szczególności urządzeń mobilnych, coraz więcej elementów działalności przedsiębiorstw przeniesionych zostało w przestrzeń wirtualną. Dotyczy to wszelkich dokumentów, które powszechnie sporządza się na komputerze, w formie cyfrowej przesyła do klienta oraz wprowadza ewentualne poprawki, np. w przypadku umów. Drukuje się je dopiero na ostatnim etapie, w momencie gdy trzeba uzyskać podpis. Czy jednak obecnie nie jest możliwe – a o ile prostsze by to było – ominięcie także tego ostatniego elementu i uzyskanie podpisu w szeroko rozumianej formie elektronicznej? Pierwszy krok w tym kierunku został uczyniony poprzez ustanowienie Dyrektywy 1999/93/WE, wprowadzającej w porządek prawny Unii Europejskiej pojęcie podpisu elektronicznego. Zgodnie z zawartą w niej definicją są to dane w formie elektronicznej dodane do innych danych elektronicznych i służące jako metoda uwierzytelnienia. Osobno jako „zaawansowany podpis elektroniczny” nazwano podpis elektroniczny, który jest wyłącznie przyporządkowany podpisującemu, umożliwia ustalenie jego tożsamości, stworzony jest za pomocą środków nad którymi ma on wyłączną kontrolę i jest tak powiązany z danymi, do których się odnosi, że każda późniejsza ich zmiana jest wykrywalna. Kolejny etap stanowiło uchwalenie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady nr 910/2014 tzw. eIDAS, uchylającego wyżej wspomnianą dyrektywę i ustanawiającego kwalifikowany podpis elektroniczny – składany za pomocą kwalifikowanego urządzenia i opierający się na kwalifikowanym...Read More

Wybuch epidemii koronawirusa i związane z tym ograniczenia w przemieszczeniu się skomplikowały przeprowadzenie pewnych standardowych procedur dotyczących funkcjonowania przedsiębiorstw, w tym zwłaszcza wymagających spotkań np. zgromadzenia wspólników spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Powyższe trudności sprowokowały ustawodawcę do wprowadzenia zmian w obowiązujących przepisach pozwalających na przeprowadzenie tych czynności na odległość. Zgromadzenie wspólników w spółce z o.o. to organ kolegialny, który dla swojego działania w szczególności dla podejmowania uchwał co do zasady wymagał dotąd, co do zasady, zebrania się wspólników spółki w jednym miejscu, na ogół w siedzibie spółki. W czasie epidemii takie spotkania zostały wysoce utrudnione, zwłaszcza jeśli w spółce zasiadają wspólnicy  pochodzący lub mieszkający na co dzień za granicą. Rozwiązaniem tego problemu ma być nowelizacja art. 234[1] kodeksu spółek handlowych zmieniająca tryb przeprowadzenia zgromadzeń i umożliwiająca ich odbycie online. Do tej pory kodeks spółek handlowych zezwalał na przeprowadzenie zgromadzenia za pomocą środków komunikowania się na odległość. Wymagało to jednak umieszczenia takiego trybu w umowie spółki, zasadniczo zatem – już na etapie zakładania spółki lub dokonania zmiany umowy, co wiąże się oczywiście z wyższymi kosztami i wymogiem dochowania formy aktu notarialnego. W obecnym kształcie art. 234 [1] ksh odwraca mechanizm i zezwala na przeprowadzenie zgromadzenia wspólników w formie online, jeśli jego zakazu nie jest zamieszczony umowie spółki. Wystarczy, aby podmiot zwołujący zgromadzenie (najczęściej zarząd) poinformował o trybie przeprowadzenia. Na dodatkowe przesłanki pozwalające na przeprowadzenie zgromadzenia na odległość składa się uchwalanie przez radę nadzorczą bądź samych wspólników regulaminu odbywania zgromadzeń w takiej formie. Regulamin powinien określać niezbędne wymagania i okoliczności przeprowadzenia takiego zgromadzenia i w przypadku zatwierdzania go przez wspólników powinien zostać przyjęty uchwałą. Nie oznacza to jednak, że wybór takiego trybu i tak wymaga zebrania zgromadzenia w celu podjęcia uchwały w sposób tradycyjny, ponieważ nowelizacja przewiduje alternatywny sposób zatwierdzenia regulaminu poprzez przyjęcie go bez odbycia zgromadzenia, jeżeli wspólnicy reprezentujący bezwzględną większość głosów...Read More

Niebawem wejdą w życie istotne zmiany prawa konsumenckiego wynikające z ustawy z 31 lipca 2019 roku o zmianie niektórych ustaw w celu ograniczenia obciążeń regulacyjnych (Dz.U. z 2019 roku, poz. 1495) obejmujące przepisy Kodeksu cywilnego i ustawy z 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta (Dz.U. z 2020 r., poz. 287). Ochrona konsumencka zostanie rozciągnięta na niektórych przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, którzy co prawda zawierają z innym podmiotem profesjonalnym umowę związaną bezpośrednio z ich działalnością gospodarczą (na potrzeby jej prowadzenia – tzw. zakup „na fakturę”), jednak umowa ta nie posiada dla nich charakteru zawodowego, co w szczególności wynika z przedmiotu działalności udostępnionego w CEIDG. Z nowych uprawnień będzie mógł skorzystać na przykład księgowy, który na potrzeby prowadzenia swojej działalności kupi drukarkę albo mechanik samochodowy nabywający nieruchomość celem prowadzenia na niej działalności gospodarczej. Wynika to z założenia, że przedsiębiorcy przy zawieraniu umów spoza branży lub specjalizacji, w jakiej działają zawodowo na co dzień nie są profesjonalistami, a raczej podobnie jak konsument – słabszą stroną umowy, którą należy w większym stopniu chronić. Po pierwsze nowe regulacje odsyłają do stosowania przepisów dotyczących klauzul abuzywnych. Umowa pomiędzy przedsiębiorcami nie zawsze będzie więc wiązać w zakresie indywidualnie nieuzgodnionym w jakim narusza to interesy jednej ze stron, czego przedsiębiorcy będą mogli dochodzić w sądzie (nie zostali objęci ochroną powiatowych rzeczników konsumentów ani Prezesa UOKiK). Po drugie przepisy regulujące prawa konsumenta wynikające z rękojmi za wady rzeczy co do zasady znajdą zastosowanie do przedsiębiorców, którzy będą mogli skorzystać m.in. z domniemania istnienia wady fizycznej rzeczy ujawnionej rok po nabyciu oraz 14-dniowego terminu na rozpatrzenie reklamacji. Pozostawiono jednak możliwość rozszerzenia, ograniczenia lub wyłączenia odpowiedzialności z tytułu rękojmi w umowach zawieranych pomiędzy profesjonalistami bez względu na to, czy umowa ma dla nich charakter zawodowy. Po trzecie zgodnie z nowym przepisem art. 38a ustawy o prawach konsumenta przedsiębiorca korzystający z...Read More

W związku z panującą pandemią koronawirusa oraz stopniowym wznawianiem działania sądów wprowadzono przepisy mające pogodzić ich funkcjonowanie i procedowanie z wymogami bezpieczeństwa sanitarnego. W tym celu najnowsza nowelizacja ustawy z dnia 2 marca 2020 r. (Dz. U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.) o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych czyli tzw. „tarcza antykryzysowa” wprowadziła między innymi następujące zmiany w zakresie postępowania cywilnego. I.    Rozprawy online – do tarczy antykryzysowej wprowadzono art. 15zzs1 – 15zzs5. Uregulowano w nich sposób przeprowadzania rozpraw w postępowaniu cywilnym. Zgodnie z art. 15 ust. zzs1 tarczy antykryzysowej wprowadzono pewne możliwości, dzięki którym nie trzeba będzie stawiać się w sądzie na rozprawy i posiedzenia jawne. Po pierwsze będą przeprowadzane za pośrednictwem urządzeń telekomunikacyjnych. Oznacza, to że strony będą mogły uczestniczyć w rozprawach za pośrednictwem urządzeń transmitujących dźwięk i obraz na odległość np. przebywając w kancelarii swojego pełnomocnika. Drugą możliwością, w przypadku kiedy niemożliwym będzie przeprowadzenie posiedzenia czy rozprawy za pomocą środków komunikacji w sposób wskazany powyżej, a osobiste stawiennictwo może zagrażać życiu i zdrowiu uczestników, przewodniczący ma możliwość zmiany trybu jawnego w niejawny. Strona ma 7 dni od doręczenia zarządzenia na sprzeciwienie się trybowi niejawnemu. Powyższy sposób procedowania w sprawach cywilnych ma być zasadą, a odstępstwa od niego mają charakter wyjątku przez cały okres zagrożenia epidemicznego, epidemii a także rok po ustaniu ostatniego z nich. Wszystkie te tryby będą miały zastosowanie chyba, że rozprawę czy posiedzenie będzie można przeprowadzić bez nadmiernego zagrożenia dla zdrowia osób w nich uczestniczących. Trudno określić co rozumieć przez nadmierne zagrożenie. Możliwe, że będzie to interpretowane w korelacji z zarządzeniami prezesów sądów co do wymogów sanitarnych. Jak przykładowo zarządzenie Prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu, który wyznaczył, że na rozprawę może stawić się nie licząc składu sędziowskiego maksymalnie 7 osób....Read More

Z dniem 1 listopada 2019 r. wprowadzono obowiązkowy system podzielonej płatności (split payment). System ten zastąpił dotychczas obowiązujący mechanizm odwrotnego obciążenia VAT. System ten polegał na tym, że to nabywca określonych towarów lub usług wymienionych w załączniku nr 11 i 14 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług („ustawa o VAT”) zobowiązany był do rozliczenia podatku VAT (system w szczególności dotyczył podwykonawców usług budowlanych). Obecny system split payment polega na tym, że w transakcjach pomiędzy przedsiębiorcami dokonywana zapłata jest rozdzielona pomiędzy dwa rachunki – kwota netto wpływa na ogólny rachunek bankowy przedsiębiorcy, a podatek VAT wpływa na powiązany z rachunkiem ogólnym rachunek VAT. Mechanizm split payment jest obowiązkowy, gdy spełnione są łącznie następujące przesłanki: – transakcja dokonywana jest pomiędzy podatnikami VAT, – wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza 15.000 zł lub równowartość tej kwoty, – transakcja dotyczy towarów i usług wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT (załącznik ten obejmuje w szczególności towary i usługi dotychczas objęte odwrotnym obciążeniem zgodnie z załącznikami nr 11 i 14 ustawy o VAT, przykładowo: roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych; roboty związane z wykonywaniem instalacji: elektrycznych, wodnokanalizacyjnych, wentylacyjnych, klimatyzacyjnych, gazowych; prace wykończeniowe). Przy transakcjach nieprzekraczających 15.000 zł mechanizm split payment jest dobrowolny. Faktura VAT dokumentująca transakcję objętą obowiązkowym mechanizmem split payment musi zawierać adnotację: „mechanizm podzielonej płatności”. Brak umieszczenia powyższej adnotacji będzie skutkował nałożeniem kary na sprzedawcę w postaci dodatkowego zobowiązania podatku VAT w wysokości 30% kwoty VAT objętej fakturą. Sankcja w takiej samej wysokości może zostać nałożona na nabywcę, który, pomimo obowiązku stosowania mechanizmu split payment, dokona zapłaty z jego pominięciem. Kara nie zostanie nałożona, jeżeli sprzedawca, pomimo pominięcia mechanizmu split payment, odprowadzi należny podatek VAT. Płatność dokonana z pominięciem mechanizmu split payment będzie skutkowała brakiem...Read More